Weidmüller, jako przedsiębiorstwo zorientowane na wartość, jest świadome swojej odpowiedzialności wobec klientów, pracowników, społeczeństwa i środowiska. Dlatego też przyjęcie odpowiedzialności w kontekście dyrektywy ROHS 2011/65/UE było dla firmy oczywiste. W tym kontekście chcielibyśmy przedstawić przegląd zawartości dyrektywy.
Działania poprzedzające wprowadzenie dyrektywy RoHS 2011/65/UE
W grudniu 2008 r. Komisja Europejska zaproponowała przekształcenie dyrektywy 2002/95/WE.
Wynikiem tego przekształcenia jest dyrektywa 2011/65/UE (zwana dalej „przekształconą dyrektywą RoHS” lub „dyrektywą RoHS II”), która została ostatecznie przyjęta w dniu 27 maja 2011 r. Przekształcona dyrektywa RoHS została opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 1 lipca 2011 r. i weszła w życie w dniu 21 lipca 2011 r. Państwa członkowskie musiały dokonać transpozycji przekształconej dyrektywy RoHS do prawa krajowego najpóźniej do dnia 2 stycznia 2013 r.
Dyrektywa RoHS podlega ciągłemu cyklowi oceny. Oznacza to, że co cztery lata nowe substancje mogą zostać zakazane lub mogą zostać pominięte odstępstwa do zasad lub dodane nowe.
W lipcu 2019 r. wprowadzono rozszerzenie załącznika II do dyrektywy poprzez poprawkę (UE) 2015/863. Wykaz substancji regulowanych został rozszerzony o cztery tzw. plastyfikatory. Pierwotna nazwa dyrektywy 2011/65/UE pozostaje jednak niezmieniona.
Następujące substancje stosowane w produktach elektronicznych są w granicach określonych w dyrektywie:
Ze względu na fakt, że nie wszystkie substancje mogą być łatwo zastąpione w produktach elektrycznych i elektronicznych, załącznik A do dyrektywy zawiera wykaz zwolnień z zakazu. Zwolnienia z zakazu mają zastosowanie przez ograniczony czas dla określonych materiałów lub w zależności od aplikacji.
Klasy urządzeń ROHS: